Ο υπέροχος χώρος του Κτήματος Χατζή, σε συνδυασμό με τους καταπράσινους κήπους και τα ολάνθιστα άνθη, γίνεται ο ιδανικός τόπος για να φιλοξενήσει τον καλοκαιρινό destination γάμο της Elizabeth και του Napoleon. Το ζευγάρι, μετά την πρόταση γάμου του Napoleon στη Νέα Υόρκη, αντάλλαξε όρκους αιώνιας αγάπης σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη συγκίνηση και ομορφιά. Ο πολύχρωμος ανθοστολισμός, με λουλούδια σε αρμονία με τους ανθισμένους κήπους του κτήματος, έδωσε το δικό του μοναδικό στίγμα στη διακόσμηση της ημέρας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και η νύφη: «Η αψεγάδιαστη ενσωμάτωση χρωμάτων, ανθέων, στυλ και πολιτιστικών στοιχείων μαρτυρούσε μια ομάδα με μεγάλη εμπειρία, όπως αυτή του Κτήματος Χατζή, που κατάφερε να υλοποιήσει το όραμα με τόση τελειότητα». Από τις συγκινητικές στιγμές της τελετής μέχρι τη μαγευτική δεξίωση κάτω από τον έναστρο καλοκαιρινό ουρανό, κάθε λεπτομέρεια αυτής της ξεχωριστής ημέρας ήταν πραγματικά αξέχαστη. Ελάτε να ζήσουμε μαζί την πιο όμορφη μέρα τους!
Captured by Jacobo Pachon Photography.
«Γνώρισα τον Ναπολέοντα στο Σικάγο τον Σεπτέμβριο του 2020, ύστερα από μια γνωριμία που κανόνισαν ένας φίλος του πατέρα του Ναπολέοντα και η γιαγιά μου. Είχα φύγει από τη Νέα Υόρκη για να μείνω με την οικογένειά μου στο Σικάγο, ενώ ο Ναπολέοντας μόλις είχε τελειώσει το μεταπτυχιακό του και ζούσε εκεί. Φυσικά, ακόμα και εν μέσω πανδημίας, το πιο σημαντικό πράγμα για τους Έλληνες είναι να παντρεύονται τα παιδιά και τα εγγόνια τους, και αυτό είναι το κύριο θέμα συζήτησης με φίλους και συγγενείς. Έτσι, η γιαγιά έρχεται στο σπίτι μου με ένα τηλέφωνο και ένα όνομα: “Ναπολέων” (χωρίς επώνυμο). Ήταν στην καρδιά της πανδημίας, πριν βγουν τα εμβόλια, όταν όλοι ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας, αλλά η αδερφή μου αποφάσισε να του στείλει μήνυμα, παρόλο που δεν ξέραμε ποιος ήταν ακριβώς. Τελικά έμαθα για το μήνυμα και συμφώνησα να τον συναντήσω για καφέ. Κανονίσαμε να συναντηθούμε σε ένα Starbucks γιατί ήταν από τα λίγα μέρη που μπορούσες να καθίσεις έξω και να κοινωνικοποιηθείς. Μείναμε στο Σικάγο για έξι μήνες μέχρι που έπρεπε να επιστρέψω στη Νέα Υόρκη και τότε μετακομίσαμε μαζί, αφού φαινόταν ξεκάθαρα ότι η σχέση μας ήταν πολύ σοβαρή. Μετά από καιρό σχέσης, γιορτάζαμε την Πρωτοχρονιά στο Βέιλ του Κολοράντο σε ένα ταξίδι για σκι και την Πρωτοχρονιά ο Ναπολέοντας μου έκανε πρόταση γάμου, ιδιωτικά και πολύ ρομαντικά.»
«Ήθελα κάτι που να αντικατοπτρίζει τη φιλοσοφία μου και την απλότητα. Κάτι που να εκφράζει ποια είμαι. Ένα νυφικό που να μην είναι υπερβολικό, αλλά λεπτομερές. Όχι της μόδας, αλλά σύγχρονο. Όχι αποκαλυπτικό, αλλά σαγηνευτικό. Το φόρεμα Scarlet έμοιαζε μοιραίο όταν μια φίλη μου πρότεινε τη σχεδιάστρια Danielle Frankel από τη Νέα Υόρκη. Ήταν η τέλεια έκφραση όσων έψαχνα: μεταξωτό μάλλινο ύφασμα με πιέτες, λεπτή δαντέλα, μοντέρνο και ρομαντικό ταυτόχρονα. Δεν ήταν το τυπικό εκτυφλωτικό λευκό, αλλά μια απαλώς περλέ απόχρωση. Η αποσπώμενη ουρά του φορέματος έπιανε το φως με μαγευτικό τρόπο. Το φυσικό του πέσιμο και η φίνα δαντέλα του θύμιζαν την αβίαστη ομορφιά του ελληνικού τοπίου. Ένιωσα ότι είχε μια απευθείας σύνδεση με την απλότητα του αρχαίου ελληνικού ενδύματος Delphos. Είχα αγοράσει και δύο επιπλέον φορέματα για αλλαγή, αλλά τελικά δεν τα φόρεσα ποτέ. Το Scarlet ήταν τόσο άνετο και αέρινο που δεν το έβγαλα ποτέ.»
«Στυλ και γενική φιλοσοφία του γάμου μας: Ήθελα να αποφύγω τα υπερβολικά και να πετύχω την αβίαστη ομορφιά μέσω της αυθεντικότητας και όχι της μόδας. Η διακριτική κομψότητα και η ομορφιά μπορούν να επιτευχθούν μέσα από την απλότητα, την ποιότητα… Ήθελα να αποφύγω το υπερβολικό στυλ και να δώσω έμφαση στην ανεπιτήδευτη ομορφιά, κάτι που αποτυπώθηκε και στις υπόλοιπες λεπτομέρειες (όπως το νυφικό κτλ.).»
«Η νυφική ανθοδέσμη ήταν μια προέκταση του περιβάλλοντος. Το στιλ ikebana μεταφράζεται στη χρήση λίγων, υψηλής ποιότητας λουλουδιών στα παραπάνω χρώματα. Η σύνθεση έγινε με πρόθεση να αντικατοπτρίζει τους στόχους του στυλ. Η ανθοδεσία πρόσθετε ένα επίπεδο εκλεπτυσμένης απλότητας, εξασφαλίζοντας ότι το επίκεντρο παρέμενε σε εμάς (το ζευγάρι) και ότι οι καλεσμένοι βίωναν την πρωτοτυπία του γάμου στην Ελλάδα, στην αθηναϊκή ακτογραμμή, στο απόγειο του καλοκαιριού. Η έμφαση δεν ήταν στις υπερβολές, αλλά σε μια συνολική αισθητηριακή εμπειρία που θα θυμούνται για πάντα.»
«Η συμβουλή που θα έδινα σε μια νύφη που σχεδιάζει τώρα τον γάμο της είναι: είναι η δική σου μέρα. Όλοι θα έχουν άποψη, αλλά στο τέλος είναι δική σου και κανενός άλλου. Αν δεν ξέρεις τι θέλεις, κάποιος άλλος θα στο υπαγορεύσει και θα σου στερήσει αυτή την εμπειρία.»
Τα χρώματα του γάμου μας: Φυστικί πράσινο, ζεστό τερακότα, απαλό ροζ, κρεμ εκρού, γήινο ροδακινί και απαλό κίτρινο (αυθεντικά σε σχέση με το τοπίο, αποφεύγοντας κραυγαλέα χρώματα και διατηρώντας την ισορροπία γήινων τόνων και απαλών παστέλ). Ιδανικά συμπληρώνουν τη φυσική ομορφιά ενός ελληνικού καλοκαιριού, κάτι που λατρεύω.
Elizabeth , Bride
«Αγαπημένο διακοσμητικό δεξίωσης: η λουλουδένια αψίδα (πλούσια, ασύμμετρη, που πλαισιώνει το φόντο και αιχμαλωτίζει τη σκηνή στη μνήμη). Χρησιμοποιήθηκαν διάφορα είδη λουλουδιών: τριαντάφυλλα, ορτανσίες, ροζ και κίτρινα άνθη μαζί με πλούσια πρασινάδα. Η αψίδα είχε μια φυσική, οργανική γραμμή, με τα λουλούδια να πέφτουν με τρόπο που, αν και δεν ήταν συμμετρικός, έδειχνε απόλυτα φυσικός και καλαίσθητα επιμελημένος.»
«Χρειάστηκε τεράστια πολυπλοκότητα για να φαίνεται το αποτέλεσμα αβίαστο. Οι καλεσμένοι έφυγαν μαγεμένοι, αλλά κανείς δεν μπορούσε να προσδιορίσει ακριβώς τι ήταν αυτό που έκανε τον γάμο τόσο ξεχωριστό. Και αυτό πιθανότατα οφείλεται σε αυτό το παράδοξο. Είδαν το τελικό αποτέλεσμα, έναν γάμο που έμοιαζε να έχει δημιουργηθεί χωρίς κόπο, με χρώματα, λουλούδια και στυλ που ταίριαζαν απόλυτα στη στιγμή. Όμως δεν μπορούσαν να δουν τα στρώματα εμπειρίας, επεξεργασίας και πρόθεσης που κρύβονταν από πίσω. Η πολυπλοκότητα κρυβόταν σε κοινή θέα.»
Η αψεγάδιαστη ενσωμάτωση χρωμάτων, ανθέων, στυλ και πολιτιστικών στοιχείων (ορθόδοξος ελληνικός γάμος, όχι αμερικάνικος) μαρτυρούσε μια ομάδα με μεγάλη εμπειρία, όπως αυτή του Κτήματος Χατζή, που κατάφερε να υλοποιήσει το όραμα με τόση τελειότητα. Η φαινομενική ευκολία που αποπνέει το αποτέλεσμα είναι αποτέλεσμα ετών δουλειάς με διαφορετικές παλέτες χρωμάτων και βαθιάς κατανόησης του φωτός, ειδικά στο δυναμικό φως ενός ελληνικού καλοκαιρινού ηλιοβασιλέματος.
Elizabeth , Bride
«Ολοκληρώσαμε τις φωτογραφίες και ήμασταν έτοιμοι να βγούμε στη δεξίωση. Ο DJ άρχισε να μας ανακοινώνει ως νεόνυμφους και περπατήσαμε χέρι-χέρι στον χώρο της δεξίωσης. Καθώς περνούσαμε την πόρτα, ένα κύμα συγκίνησης με πλημμύρισε βλέποντας τους καλεσμένους μας – παιδικούς φίλους, συγγενείς, συναδέλφους που έγιναν φίλοι, την οικογένειά μου. Όλα αυτά τα πρόσωπα έμοιαζαν σαν ένα μωσαϊκό των κεφαλαίων της ζωής μου. Ήταν σαν να είχα ζήσει πολλές ζωές και τώρα όλα αυτά ενώνονταν σε μια μοναδική στιγμή. Όμως εκείνη τη στιγμή, ένιωσα και χαρά και θλίψη. Σκέφτηκα αυτούς που δεν μπορούσαν να είναι εκεί: τη γιαγιά μου που δεν μπορούσε να ταξιδέψει, τον παππού μου που κάθε καλοκαίρι περνούσα μαζί του στην Ελλάδα, φίλους που ονειρευόμασταν να έρθουμε μαζί. Κατέκλυσαν τα συναισθήματα, έτρεξα στην αδερφή μου, με το μωρό της στην αγκαλιά, και ξέσπασα σε κλάματα. Ήταν μια μοναδική στιγμή σύνδεσης, ένα σταμάτημα του χρόνου. Μια ανάμνηση που θα μου θυμίζει πάντα τι έχει αληθινά σημασία: οι άνθρωποι που διαμορφώνουν τη ζωή μας.»
Leave a Reply