Vintage γάμος στο ξενοδοχείο Grande Bretagne | Lauren & Giles

Ο vintage γάμος που θα μοιραστούμε μαζί σας σήμερα είναι εξαιρετικός… όχι μόνο γιατί έγινε στον ασύγκριτα όμορφο χώρο του ξενοδοχείου Grande Bretagne… όχι γιατί η νύφη φορούσε ένα από τα αγαπημένα μας vintage νυφικά από τη συλλογή της Jenny Packham (Nicole- a timeless & beautiful wedding dress by Jenny Packham!) αλλά γιατί η ιστορία αγάπης της Lauren και του Giles – (την οποία μάλιστα εξιστορεί ο γαμπρός!) είναι από τις πιο ρομαντικές ever!

Ο γαμπρός μοιράστηκε μαζί μας: “Είχα πρωτοδεί τη Lauren ένα βράδυ σε ένα μπαρ στην Μελβούρνη… Οι πρώτες μου εντυπώσεις ήταν πως ήταν πανέμορφη και πως είχε ένα υπέροχο και λαμπερό χαμόγελο. Θυμάμαι πως είχα ρωτήσει τότε το φίλο μου “Ποια είναι αυτή η κοπέλα;” Θα την είχα προσεγγίσει αλλά μου φάνηκε πως τη συνόδευε κάποιος άλλος… Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι εκείνο το βράδυ, ήταν η γλυκύτητα που είχε στο πρόσωπό της κάτω από τα φώτα του εστιατορίου όταν μπήκε μέσα…”

Ο γαμπρός συνεχίζει: “Εβδομάδες αργότερα, ήμουν στη δουλειά και ετοιμαζόμουν για το διάλειμμά μου… Προς μεγάλη μου έκπληξη, είδα μπροστά μου τη Lauren με αυτό το πανέμορφο χαμόγελο της, να μπαίνει μέσα στο ίδιο ασανσέρ μαζί μου. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήταν αληθινή και στέκοταν ακριβώς απέναντι μου. Στις επόμενες μέρες, μήνες και χρόνια, την έβλεπα κάποιες φορές στο λόμπυ, στο ασανσέρ και στο δρόμο γύρω από το κτίριο στο οποίο εργαζόμαστε. Περνούσε από δίπλα μου και αναρωτιόμουν: “Πώς να είναι άραγε αυτή η γυναίκα στη ζωή της;  Αν τη γνώριζα, θα μπορούσαμε να είμαστε φίλοι; Θα τα πηγαίναμε καλά; Ήταν το πρώτο σκίρτημα…”

“Κάποια χρόνια μετά, ήμουν καλεσμένος σε μπάρμπεκιου πάρτυ ενός φίλου. Κοιτούσα να δω ποιούς γνωρίζω και βγαίνοντας στη βεράντα είδα τη Lauren να κάθεται στο γρασίδι. Είχα εκπλαγεί και σκέφτηκα πως “απόψε πρέπει να της μιλήσω!”. Περίμενα στο τραπέζι με το μπουφέ και όταν πλησίασε ξεκίνησα να της μιλάω. Και όπως λένε…the rest is history ..!”

Η νύφη μας μίλησε για το blush, Jenny Packham νυφικό της: “Το νυφικό μου ήταν της Jenny Packham, ένα υπέροχο blush νυφικό με κεντημένες χάντρες. Ήξερα πως ήθελα ένα νυφικό με art deco στυλ και πολύ νωρίς στο ψάξιμο που έκανα, πραγματικά ερωτεύτηκα τις δημιουργίες της συγκεκριμένης σχεδιάστριας. Ήθελα κάτι διαφορετικό, όχι απαραίτητα λευκό, να είναι άνετο και πάνω απ’ όλα να είναι ευκολοφόρετο… Λάτρεψα το χρώμα του, το elegant στυλ του, την αέρινη του φούστα και το ιδιαίτερο κέντημα με τις χάντρες. Είμαι χαρούμενη που επέλεξα αυτό το συγκεκριμένο νυφικό…  Χορέψαμε μέχρι τις 5 το πρωί και ήμουν άνετη όλη τη μέρα κι όλη νύχτα”.

“Tα χρώματα του γάμου ήταν blush, mint και navy blue. Το νυφικό μου και τα φορέματα από τα παρανυφάκια ήταν blush και οι παράνυμφες φορούσαν πανέμορφα mint φορέματα σε αρχαιοελληνικό στυλ. O Giles φορούσε ένα μπλε ηλεκτρίκ γαμπριάτικο κοστούμι…”

“Δεν είχαμε κάποια ιδέα για το πώς θα ήταν ο γάμος μας και πώς θα γινόταν. Θέλαμε κάτι απλό και πρακτικό για τους καλεσμένους μας και τα παιδιά τους (γι’ αυτό και επιλέξαμε το ξενοδοχείο σαν venue), αλλά επίσης και κάτι elegant που να δίνει το σωστό τόνο για την περίσταση! Αφού επιλέξαμε την Ελλαδα και το Hotel Grande Bretagne, το στυλ του γάμου απλά εμφανίστηκε. Η πολυτέλεια και η μεγαλειότητα του ξενοδοχείου επηρέασε το νυφικό μου, το κοστούμι του Giles, τις περιβολές μας για το γαμήλιο πάρτυ και την απλή διακόσμηση που τελικά επιλέξαμε. Υποθέτω τελικά πως το στυλ του γάμου μας ήταν vintage…”

“Ο Giles μου έκανε πρόταση στις 29 Δεκεμβρίου το 2012. Είχαμε κανονίσει ένα Σαββατοκυρίακο στο Royal Mail Hotel για να γιορτάσουμε τα 2 χρόνια μας σαν ζευγάρι. Αργά το απόγευμα της δέυτερης μέρας, αποφασίσαμε να πάμε έναν περίπατο στο βουνό. Ο Giles, είχε φέρει μαζί του στο σακίδιο, ένα μπουκάλι της αγαπημένης μας σαμπάνιας και ήλπιζε να βρεί ένα γραφικό σκηνικό για πικ-νικ έτσι ώστε να με ζητήσει..”

“Μετά από ένα μεγάλο περίπατο και μέσα στη ζέστη του απογεύματος, φτάσαμε σε ένα όμορφο σημείο στο Mt Sturgeon με τρομερή θέα. Στο γρασίδι εκεί, ο Giles έβγαλε απ το σακίδιο τα πράγματα για ένα πικ-νικ και την σαμπάνια. Χωρίς καμία προειδοποίηση, έπεσε στα γόνατα και μου είπε: Αγάπη μου, θα με παντρευτείς; Ήμουν λίγο ξαφνιασμένη και τον ρώτησα αν ήταν στα σοβαρά αυτό που έλεγε. Φυσικά και ήταν και νομίζω φαντάζεστε τη χαρά και για τους δυό μας!”

“Ηταν μεγάλη απόφαση να κάνουμε το γάμο μας στην Αθήνα. O Giles δέν είναι Έλληνας αλλά επειδή και οι δυο μας μοιραζόμαστε μια αγάπη για την Ελλάδα, μας φάνηκε λογικό να έρθουμε για να γιορτάσουμε εδώ την ένωσή μας. Ο πατέρας μου επίσης έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτήν μας την απόφαση. Είναι ο συνδετικός μου κρίκος στην ελληνική μου κληρονομιά και δυστυχώς δεν είναι μαζί μας εδώ και 4 χρόνια. Ήταν σημαντικό να μπορέσουμε να τον αναγνωρίσουμε και να τον τιμήσουμε σε αυτήν τη σημαντική μέρα για εμάς. Θέλαμε να τον έχουμε στη γιορτή μας και τί καλύτερος τρόπος από το να επιλέξουμε τη χώρα που γεννήθηκε”.

“Η τελετή έγινε στο Royal Room of the Hotel Grande Bretagne. To ξενοδοχείο είχε ένα εκπληκτικό όροφο απο ενα πανέμορφο βιτρό. Ήταν πραγματικά πανέμορφο”.

Η στιγμή που η νύφη θα θυμάται για πάντα: “Η στιγμή που μπήκα στο Royal Room για την τελετή, τα φώτα ήταν αναμένα, πανέμορφα στολισμένα και όλοι οι καλεσμένοι μας ήταν εκειί χαμογελαστοί. Πραγματικά μου ράγισε την καρδιά. Φυσικά ο Giles κι αυτός εκεί χαμογελαστός στο τέλος του διαδρόμου. Ήταν μια ξεχωριστή στιγμή.”

“Η καλύτερη απόφαση που πήραμε, ήταν να κάνουμε το γάμο μας στην Ελλάδα. Είχαμε το πιο φανταστικό και αξιομνημόνευτο ταξίδι μετά το γάμο και την εβδομάδα που ακολούθησε, καθώς κάναμε το “honey moon” μας με παρέα από συγγενείς και φίλους σε μια πόλη κοντά στο χωριό του πατέρα μου. Το αρνητικό κομάτι ήταν ότι ένας τέτοιος destination γάμος, ήθελε πολύ οργάνωση και δουλειά, αλλά στο τέλος το άξιζε γιατί όλα έγιναν με πολύ αγάπη!”

Μετά το γάμο της στο Hotel Grande Bretagne, η νύφη μοιράστηκε επίσης μαζί μας: “Κάντε την συνειδητή επιλογή, να απολαύσετε την ημέρα του γάμου σας και ακολουθήστε την! Είχαμε κάποιες δυσκολίες μέχρι να φτάσουμε στην ημέρα του γάμου, καθώς και την ημέρα εκείνη, αλλα δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να χαλαστώ. Ήμουν πολύ χαρούμενη και περνούσα πολύ όμορφα!”