Ονειρεμένος ρουστίκ DIY γάμος | Μαρίνα & Σταύρος

“Ο DIY γάμος μας ήταν μία κοινή απόφαση με σκοπό να απολαύσουμε τη χαρά της δημιουργικότητας και της όλης προετοιμασίας. Δεν θα έλεγα ότι είναι δύσκολο να κάνεις ένα DIY γάμο αλλά απαιτεί πολύ δουλειά,πολύ κόπο και χρόνο γιατί πρέπει να φροντίσεις την κάθε λεπτομέρεια μόνος σου. Όμως η χαρά και συγκίνηση του να φτιάχνεις πράγματα μόνος σου ειδικά όταν πρόκειται για μια τόσο σημαντική ημέρα είναι αξεπέραστη”, αναφέρει η Μαρίνα.

“Η ιδέα για τα DIY προσκλητήρια ήταν να παρουσιάσουμε το πρόγραμμα της συνολικής ημέρας ξεκινώντας από την εκκλησία περνώντας από το χωριό και καταλήγοντας στην παραλία του Ναυπλίου, όπου και έγινε το after wedding beach party. Έπρεπε όμως να δώσουμε και οδηγίες στους καλεσμένους για το πώς θα φτάσουν στην εκκλησία, και τι πιο ωραίο το προσκλητήριό μας να το ντύσει ένας χάρτης της διαδρομής και να παίξει το ρόλο του φακέλου, διπλωμένο με έναν ιδιαίτερο τρόπο”.

Ρομαντικό νυφικό Pronovias από τούλι με απλικέ από guipure και ημιδιάφανο ντραπέ ντεκολτέ.

Μία πρωτότυπη ιδέα ήταν οι ρουστίκ μπομπονιέρες με παχύφυτο: “Οι μπομπονιέρες ήταν ένα τσουβαλάκι από φυσική λινάτσα με ένα μικρό παχύφυτο το οποίο συνόδευε ένα πουγκάκι από εκρού γάζα με τα κουφέτα. Τα δύο αυτά στοιχεία τα ένωνε μια vintage δαντέλα παρόμοια με αυτή του νυφικού. Οι μπομπονιέρες ήταν οικογενειακή υπόθεση, διότι τα τσουβαλάκια λινάτσας τα έραψε ο παππούς του Σταύρου, (ράφτης στο επάγγελμα από τους πιο παλιούς στον Πειραιά) με την βοήθεια των μαμάδων μας και της αδερφής μου. Το τελικό στάδιο συναρμολόγησης ήταν κάτι μεταξύ κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι και Τσικνοπέμπτης! Συγκεντρώθηκαν και οι δύο οικογένειες όπου ψήσαμε, φάγαμε, ήπιαμε και… φτιάξαμε και τις μπομπονιέρες!! Μαζί με τις μπομπονιέρες δίναμε ένα ευχαριστήριο χειροποίητο αρωματικό σαπουνάκι στο σχήμα καρδιάς και για τα παιδάκια χειροποίητα μπισκοτάκια στο σχήμα λευκής μαργαρίτας”, αναφέρει η νύφη.

Ο ρουστίκ στολισμός εκκλησίας ήταν και αυτός μία DIY υπόθεση του οικογενειακού κύκλου της νύφης! “Ο στολισμός εκκλησίας ήταν minimal και έγινε με την βοήθεια της μαμάς μου, της αδερφής μου και της φίλης μου Ιωάννας. Στα σκαλιά της εκκλησίας σχηματίστηκε ένας διάδρομος από εκρού γάζα, λευκά φανάρια, γλάστρες ντυμένες με φυσική λινάτσα. Λευκές αζαλέες και λευκές πέτρες έδωσαν την αίσθηση της άμμου… ένα μικρό hint για το party που θα ακολουθούσε! Λαμπάδες γάμου ντυμένες με φυσική λινάτσα και με την ίδια vintage δαντέλα που χρησιμοποιήθηκε στις μπομπονιέρες”. 

Η συμβουλή της Μαρίνας στις νύφες που ετοιμάζονται για το δικό τους γάμο: “Η νύφη να μην αγχώνεται και κυρίως να μην ακούσει κανέναν σχετικά με το πόσους και ποιους θα καλέσει, πώς θα γίνει η τελετή, το τραπέζι-party, οι μπομπονιέρες, το προσκλητήριο κλπ. Να ακούει την καρδιά της και να συζητάει ειλικρινά με τον σύντροφό της. Ο γάμος είναι πολύ προσωπική υπόθεση και σύμφωνος με το γούστο του καθενός. Όσο για τους καλεσμένους, προσωπική μου άποψη είναι ότι στον γάμο πρέπει να έχεις κοντά σου ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν ειλικρινά. Υποχρεώσεις γονέων, κηδεμώνων και λοιπών συγγενών δεν χωράνε. Επιμένω στην λέξη ειλικρίνεια γιατί συμβαίνει πολύ συχνά να παρασυρόμαστε από τους ρυθμούς της προετοιμασίας και ξεχνάμε τα ουσιώδη…”

Ρομαντική λευκή ανθοδέσμη γάμου με λίλιουμ, φρέζια και στεφανωτή.

Η Μαρίνα και ο Σταύρος ήταν high school sweethearts! Όπως μας περιγράφει η Μαρίνα: “Ο Σταύρος κι εγώ ήμασταν συμμαθητές από την 1η λυκείου. Μου άρεσε… του άρεσα αλλά δεν είχε συμβεί κάτι μέχρι την πενθήμερη εκδρομή στην 3η λυκείου. Από εκείνη την στιγμή είμαστε αχώριστοι…συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον”. So sweet!

“Ο καιρός ήταν μία από τις μεγάλες ανησυχίες μας, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό τον καλεσμένων είχε έρθει από την Αθήνα ειδικά για εμάς στο Ναύπλιο και πολλοί από αυτούς το έκαναν μονοήμερη. Οπότε η ευχαρίστησή τους, ήταν για εμάς προτεραιότητα. Έτσι, είχαμε αγωνία τις δυο τελευταίες εβδομάδες τσεκάροντας την πρόγνωση του καιρού για τη μεγάλη μας μέρα κάθε μέρα… δεν υπήρχε ίχνος βροχής. Προς έκπληξή μας, ξυπνήσαμε στις 7 Σεπτεμβρίου από τον ήχο της βροχής. Είχαμε απογοητευθεί για τις τόσες προετοιμασίες, τον προσωπικό μας κόπο και χρόνο. Όμως η βροχή ήταν αυτή που μας έκανε να αντιληφθούμε κάτι σημαντικό: είμασταν τόσο απορροφημένοι στο να δείχνουν τα υφάσματα τέλεια σιδερωμένα και οι καρέκλες στην εντέλεια στοιχισμένες, που είχαμε παραβλέψει τον σκοπό και την ουσία του γάμου: δυο άνθρωποι που ενώνονται σε ένα. Η βροχή λοιπόν, ήταν εκείνη που καθάρισε το μυαλό μας (ξέρω ακούγεται πολύ ποιητικό αλλά έτσι ακριβώς έγινε) και μας θύμισε ότι αυτό που είχε σημασία ήταν οτι οι δυο μας ήμασταν ευτυχισμένοι, με φίλους που μας αγαπάνε πραγματικά. Ευτυχώς, μερικές μόνο ώρες πριν την τελετή άνοιξε ο καιρός, ο ήλιος έλαμψε, στέγνωσαν τα πάντα και έτσι ένα υπέροχο φθινοπωρινό απόγευμα έγινε ο DIY γάμος μας!”